Rob heeft het veld al voor ons uitgelegd als we aankomen bij De Sprong. Wat een luxe! Bedankt Rob. We trekken Swift-shirts aan en beginnen met inschieten. Ondo is ook aan het inschieten. We zijn onder de indruk van de lengte van de spelers en de soepelheid waarmee de bal door de korf rolt … Onze eerste schoten op de paal raken – op een schot van Tijn na – niet eens de korf … We moeten er nog even in komen, de vakantieloomheid van ons afschudden en dat terwijl we allemaal nog een week schoolvakantie hebben!
Het belooft weer een warme dag te worden. Een emmer, gevuld met water en sponzen, staat aan de kant van het veld gereed om oververhitte lichamen af te koelen.
Het is voor alle Swift-spelers de eerste keer dat we in een D-team spelen en moeten dus even wennen aan wat veranderingen: twee vakken, alleen aanvallen of alleen verdedigen. En wat zijn die vakken een stuk groter geworden! In de aanval beginnen Christophe, Isabella, Aram en Nina. Het ronddraaien of te wel het bekende “molentje” wil maar niet draaien. Iedereen loopt door elkaar heen. Het is zoeken naar elkaar. De supporters aan de kant leven met ons mee en moedigen ons aan. Fijn!
In de verdediging spelen Tijn, Anne-Sophie, Esmee en Mylène. Zij weten het Ondo moeilijk te maken. Als we na twaalfeneenhalve minuut spelen wisselen van vak staan we met 0 – 1 achter. Alles is nog mogelijk. Timo speelt mee voor Loïs die nog lekker vakantie viert. Lennart Hoogenboom, de scheidsrechter, fluit goed en geeft tussen het fluiten door ook bruikbare tips aan de de spelers. We gaan de rust in. Het staat 0 – 2.
In het clubhuis hebben ouders al weer achter de bar voor koffie en siroop gezorgd. Super! Een gedeelte van de ploeg gooit een natte spons over zijn rood aangelopen gezicht, een ander gedeelte hangt aan de bar en weer anderen stuiteren alle kanten op (ondanks de warmte). Ik neem de wedstrijd tot nu toe met de ploeg door en heb er goede moet in – na wat ik heb gezien tot nu toe.
Maar de vermoeidheid, warmte of toch de ervaring en het leeftijdsverschil – Ondo’s spelers zijn gemiddeld ouder en spelen al langer in de D’s – slaat toe. De een na de andere bal rolt door de korf bij Ondo. Ons molentje wil nog steeds niet goed draaien. Zelfs het gooien en vangen wordt moeilijk. Isabella krijgt een bal in het gezicht. Tijn een bal op zijn vinger. Rob is inmiddels komen helpen met coachen. Een strafworp die we mee krijgen, wordt niet benut. We houden het op een nul aan onze kant en met het tellen van de doelpunten van Ondo ben ik gestopt.
Als de scheids affluit, feliciteren we de tegenstander, bedanken de scheidsrechter voor het goede fluiten en rennen naar de waterbak om elkaar eens flink nat te gooien. Hoe lekker is dat! En dan ook nog allemaal een zakje chips! Dit feestje kan niet meer stuk. Het verlies wordt snel vergeten. Dinsdag weer lekker trainen!
Nicolette
